Η ΞΕΝΗΤΕΜΕΝΗ ΣΥΜΙΑΚΙΑ

ΜΙΑ ΚΟΡΗ ΕΞΕΝΙΤΕΥΤΗΚΕ
ΝΑ ΠΑΕΙ ΝΑ ΔΟΥΛΕΨΕΙ
ΓΙΑ ΜΙΑ ΚΑΛΗΤΕΡΗ ΖΩΗ
ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΝΑ ΕΠΙΣΤΡΕΨΕΙ

ΑΣΠΡΟ ΜΑΝΤΗΛΙ ΕΒΓΑΛΕ
ΤΟ ΔΑΚΡΥ ΤΗΣ ΚΥΛΟΥΣΕ
ΚΑΙ ΣΤΟ ΜΟΥΡΑΓΙΟ ΣΥΓΓΕΝΕΙΣ
ΚΑΙ ΦΊΛΟΥΣ ΧΑΙΡΕΤΟΥΣΕ

ΜΕ ΤΗΝ ΜΑΤΙΑ ΧΑΙΡΕΤΗΣΕ
ΤΗ ΣΥΜΗ ΓΥΡΩ ΓΥΡΩ
ΚΑΙ ΥΠΟΣΧΕΘΗΚΕ ΞΑΝΑ
ΝΑ ΡΘΕΙ ΣΕ ΧΡΟΝΙΑ ΔΥΟ

ΣΤΗ ΞΕΝΙΤΕΙΑ ΠΑΝΤΡΕΥΤΗΚΕ
ΚΙ ΕΚΑΜΕ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΗΣ
Η ΝΟΣΤΑΛΓΙΑ ΦΩΛΙΑΖΕ
ΒΑΘΕΙΑ ΜΕ ΣΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΤΗΣ

ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΟΜΩΣ ΕΦΕΥΓΑΝ
ΔΕΝ ΠΙΣΤΕΥΕ ΚΙ Η ΙΔΙΑ
ΔΥΣΚΟΛΑ ΝΑ ΑΝΤΙΣΤΑΘΕΙ
ΣΤΗΣ ΜΟΙΡΑΣ ΤΑ ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ

ΠΕΝΗΝΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΠΕΡΑΣΑΝ
ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΝΑ ΓΥΡΙΣΕΙ
ΤΗ ΣΥΜΗ ΤΗΣ ΝΑ ΞΑΝΑΔΕΙ
ΚΙ ΥΣΤΕΡΑ ΑΣ ΞΕΨΥΧΗΣΕΙ

ΕΣΥΓΚΙΝΗΘΗΚΕ ΠΟΛΥ
ΜΝΗΜΕΣ Η ΜΙΑ ΣΤΗΝ ΑΛΛΗ
ΣΑΝ ΤΟ ΚΑΡΑΒΙ ΠΛΕΥΡΙΣΕ
ΣΤΗΣ ΣΥΜΗΣ ΤΟ ΛΙΜΑΝΙ

ΗΡΘΕ ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΔΙΑΚΟΠΕΣ
ΛΙΓΑ ΡΟΥΧΑ ΣΤΗΝ ΤΖΑΝΤΑ
ΜΑ ΤΕΛΙΚΑ ΚΑΤΕΛΗΞΕ
ΝΑ ΜΕΙΝΕΙ ΕΔΩ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ