Η ξενιτεμένη Συμιακιά

Η ΞΕΝΗΤΕΜΕΝΗ ΣΥΜΙΑΚΙΑ

ΜΙΑ ΚΟΡΗ ΞΕΝΗΤΕΥΤΥΚΕ ΝΑ ΠΑΕΙ ΝΑ ΔΟΥΛΕΨΕΙ ΓΙΑ ΜΙΑ ΚΑΛΗΤΕΡΗ ΖΩΗ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΝΑ ΕΠΙΣΤΡΕΨΕΙ

ΑΣΠΡΟ ΜΑΝΤΗΛΙ ΕΒΓΑΛΕ ΤΟ ΔΑΚΡΥ ΤΗΣ ΚΥΛΟΥΣΕ

ΚΑΙ ΣΤΟ ΜΟΥΡΑΓΙΟ ΣΥΓΓΕΝΕΙΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΥΣ ΧΑΙΡΕΤΟΥΣΕ

ΜΕ ΤΗ ΜΑΤΙΑ ΧΑΙΡΕΤΗΣΕ ΤΗ ΣΥΜΗ ΓΥΡΩ ΓΥΡΩ

 ΚΑΙ ΥΠΟΣΧΕΘΗΚΕ ΞΑΝΑ ΝΑ ΡΘΕΙ ΣΕ ΧΡΟΝΙΑ ΔΥΟ

ΣΤΗ ΞΕΝΗΤΙΑ ΠΑΝΤΡΕΥΤΗΚΕ ΚΙ ΕΚΑΜΕ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΗΣ 

Η ΝΟΣΤΑΛΓΙΑ ΦΩΛΙΑΖΕ ΒΑΘΕΙΑ ΜΕΣ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΤΗΣ

ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΟΜΩΣ ΕΦΕΥΓΑΝ ΔΕΝ ΠΙΣΤΕΥΕ ΚΙ Η ΙΔΙΑ 

ΔΥΣΚΟΛΑ ΝΑ ΑΝΤΙΣΤΑΘΕΙΣ ΣΤΗΣ ΜΟΙΡΑΣ ΤΑ ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ

ΠΕΝΗΝΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΠΕΡΑΣΑΝ ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΝΑ ΓΥΡΙΣΕΙ

 ΤΗΝ ΣΥΜΗ ΤΗΣ ΝΑ ΞΑΝΑΔΕΙ ΚΙ ΥΣΤΕΡΑ ΑΣ ΞΕΨΥΧΗΣΕΙ

ΕΣΥΓΚΙΝΗΘΗΚΕ ΠΟΛΥ ΜΝΗΜΕΣ Η ΜΙΑ ΣΤΗΝ ΑΛΛΗ

 ΣΑΝ ΤΟ ΚΑΡΑΒΙ ΠΛΕΥΡΙΣΕ ΣΤΗΣ ΣΥΜΗΣ ΤΟ ΛΙΜΑΝΙ

ΗΡΘΕ ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΔΙΑΚΟΠΕΣ ΛΙΓΑ ΡΟΥΧΑ ΣΤΗ ΤΣΑΝΤΑ

 ΜΑ ΤΕΛΙΚΑ ΚΑΤΕΛΗΞΕ ΝΑ ΜΕΙΝΕΙ ΕΔΩ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ !

Τιτίκα Μαλλιάκα